Gdzie jest Poznańska?
W Poznaniu mamy ulicę Wrocławską i Krakowską i to nawet w ścisłym centrum miasta. Jest także na Śródce Bydgoska, Gdańska, Gdyńska i Warszawska. Nie zapomnieliśmy też o mieście, z którym związani byli chociażby Julian Tuwim i Jan Machulski. A czy ulicę Poznańską znajdziemy także w stolicy Dolnego Śląska, w grodzie Neptuna i innych miastach?
TEKST I ZDJĘCIA: Janusz Ludwiczak
Przenieśmy się zatem najpierw na 180 km na południe, do stolicy Dolnego Śląska. Ulicę Poznańską znajdziemy niedaleko centrum, w dzielnicy Szczepin, zaledwie 3 kilometry do wrocławskiego Rynku.
Ulica Poznańska we Wrocławiu ma kilometr długości i krzyżuje się w sumie z ośmioma prostopadłymi ulicami. Łączy ona dwie równoległe arterie: Długą i Legnicką (będącą jedną z głównych ulic Wrocławia, coś na wzór naszej Grunwaldzkiej). Przy Poznańskiej we Wrocławiu oprócz kamienic znajdziemy Sąd Rejonowy, park rekreacji wraz z kortami tenisowymi i boiskami do piłki nożnej i koszykówki zwany Rynkiem Szczepińskim, a także liceum, szkołę podstawową i przedszkole. Jeszcze kilka lat temu mieściła się jednostka wojskowa 6. Rejonowej Bazy Materiałowej, Ulicą Poznańską przebiegają też trasy trzech linii autobusowych (nr 103, 127 i nocnej 245), które zatrzymują się na dwóch przystankach.
W Krakowie sąsiaduje z Wrocławską
W Krakowie ulicę Poznańską znajdziemy w dzielnicy Krowodrza. Ulica ma ponad kilometr długości, z czego tylko 190 m jest ogólnodostępna. Pozostała część to zamknięte osiedle mieszkaniowe. Co ciekawe, na samym początku ulica Poznańska w Krakowie krzyżuje się z… Wrocławską.
Przystanek „Poznańska”
Z Krakowa przenosimy się 260 km na północ, do miasta położonego w samym środku Polski, do Łodzi. Ulica Poznańska w mieście Tuwima ma długość 750 metrów. Arteria położona jest w dzielnicy Górniak. Poznańska w Łodzi jest ulicą osiedlową, przy której znajdują się tylko budynki mieszkalne, głównie kamienice.
Pamiętają o nas również w „stolycy”
Najładniej prezentuje się ulica Poznańska w samej stolicy Polski. Czyżby aż tak lubili nas Warszawiacy? Ulica Poznańska w Warszawie rozpoczyna się naprzeciwko Pałacu Kultury i Nauki, od skrzyżowania z Alejami Jerozolimskimi. Dalej ulica prowadzi w kierunku placu Politechniki i krzyżuje się z dziewięcioma ulicami (m.in. z Nowogrodzką, Wspólną i Hożą).
Poznańska w stolicy powstała pod koniec XIX wieku, w okresie największego rozwoju urbanistycznego warszawskiego śródmieścia. Najstarszym zachowanym budynkiem przy tej ulicy jest kamienica pod numerem 21, wzniesiona ok. 1830 roku. Był to pierwszy murowany budynek przy tej ulicy. Poznańska w Warszawie ma zresztą bogatą historię. W kamienicy pod „trójką” mieszkał piosenkarz, aktor i farmaceuta Marian Rentgen-Güntner, zamordowany w 1940 w Charkowie przez NKWD. Pod numerem 13 do momentu wybuchu II wojny światowej mieścił się komisariat Policji Państwowej. Przy Poznańskiej znajdują się trzy kamienice, wpisane do rejestru zabytków. W tej pod „piętnastką” w latach 1924-1941 mieściła się nawet ambasada ZSRR. W czasie Powstania Warszawskiego budynek ten wykorzystywała Stacja Nadawcza Armii Krajowej „Błyskawica” do nadawania audycji radiowych.
Dziś Poznańska nie przypomina tej samej ulicy, którą była na przełomie XIX i XX wieku. Większość znajdujących się przy niej kamienic została odnowiona.
W Bydgoszczy uhonorowano nas podwójnie
Powracamy teraz na północny-zachód Polski, do miasta położonego najbliżej Poznania, do Bydgoszczy. Stolica Kujaw, miasto Łuczniczki uhonorowało nas dwukrotnie – ulicą Poznańską i placem Poznańskim. Ulica Poznańska ma pół kilometra długości i rozpoczyna się od Wełnianego Rynku, prowadząc do placu Poznańskiego, stanowiącego rondo na skrzyżowaniu ulic Kruszwickiej i Szubińskiej. Poznańska w Bydgoszczy jest główną drogą miasta i stanowi fragment dróg krajowych nr 25 i 80. W miejscu, gdzie dziś się rozpoczyna, znajdowała się niegdyś Brama Poznańska, zwana także Chwytowską. Strzegła ona dróg wylotowych z miasta prowadzących w kierunku Poznania i Nakła. Budowla powstała w formie drewnianej prawdopodobnie w II połowie XIV wieku, a murowanej – wiek później. Zniszczona wskutek pożaru w 1547 r., w II połowie XVI wieku została odbudowana. Ostatecznie Brama Poznańska została rozebrana w 1828 roku, a siedem lat później zniesiono rogatki strzegące wjazdu do miasta.
W Trójmieście aż trzy takie ulice
I na koniec przenosimy się jeszcze do Trójmiasta. Poznańską znajdziemy zarówno w Gdańsku, Gdyni, jak i Sopocie i to stosunkowo niedaleko od siebie. Poznańska w Gdyni znajduje się w dzielnicy Wzgórze św. Maksymiliana, w pobliżu Węzła Cegielskiej i głównej arterii Gdyni – al. Zwycięstwa. Ma zaledwie 160 m długości i jest zwykłą osiedlową uliczką. Ulica ta mieści się w sąsiedztwie Toruńskiej, Bydgoskiej, Kujawskiej i Pomorskiej. Na skrzyżowaniu z Witomińską znajduje się przystanek autobusowy. Na Poznańskiej zatrzymują się autobusy linii nr 141, 190 i 203. W Sopocie Poznańska to bardzo króciutka, licząca zaledwie 94 m długości ulica. Jest to droga w zasadzie wewnętrzna, przy której znajduje się sześć budynków mieszkalnych, a położona jest praktycznie w centrum Sopotu. Krzyżuje się z nią główna arteria komunikacyjna Trójmiasta i Sopotu – al. Niepodległości (będąca przedłużeniem al. Zwycięstwa w Gdyni i al. Grunwaldzkiej w Gdańsku). W pobliżu Poznańskiej znajduje się stacja benzynowa, a na jej tyłach przebiega trasa Szybkiej Kolei Miejskiej.
Skoro jesteśmy w Trójmieście, to nie możemy pominąć Gdańska. W mieście tym Poznańską znajdziemy w dzielnicy Przymorze i Wojnowo (odpowiednik naszych Rataj). Arteria ma 800 metrów długości, a znajdują się przy niej głównie wille. Ulicą Poznańską w Gdańsku kursują autobusy trzech linii (nr 117, 143), które łączą Gdańsk z Sopotem. Na przystanku „Poznańska” pasażerowie mają do dyspozycji też nocny autobus N4 (z Jelitkowa na Kowale).